۱راهکارهای جذب سرمایه و اسپانسر برای پروژه «دختران یاس»

بوم مدل کسب‌وکار (Business Model Canvas) پروژه «دختران یاس»

۱٫ بخش مشتریان

 (Customer Segments)

دختران جوان(۱۹ تا ۲۵ سال): دانشجویان، کارآفرینان نوپا، کسانی که به دنبال ورود به بازار کار هستند.
سازمان‌های حمایتی:خیریه‌ها، سازمان‌های مردم‌نهاد، و شرکت‌های علاقه‌مند به مسئولیت اجتماعی (CSR)
والدین و مربیان:به‌عنوان حامیان غیرمستقیم دختران.

۲٫ ارزش پیشنهادی

 (Value Propositions)

توانمندسازی دختران از طریق آموزش مهارت‌های فردی، اجتماعی و حرفه‌ای.
فراهم کردن دسترسی به منابع و شبکه‌های حمایتی برای رشد و پیشرفت.
ایجاد فرصتی برای تعامل با زنان موفق و بهره‌گیری از تجربیات آن‌ها.
تقویت حس خودباوری و استقلال دختران

۳٫ کانال‌ها

 (Channels)

حضوریکارگاه‌ها، رویدادها، و نمایشگاه‌های محلی.
آنلاینشبکه‌های اجتماعی (اینستاگرام، تلگرام)، وب‌سایت، و پلتفرم‌های وبینار.
همکاری با مدارس و دانشگاه‌هااطلاع‌رسانی و جذب شرکت‌کنندگان از طریق محیط‌های آموزشی.
رسانه‌های عمومیتبلیغات از طریق تلویزیون، رادیو، و مجلات محلی.

۴٫ ارتباط با مشتریان

 (Customer Relationships)

تعامل شخصیاز طریق جلسات حضوری، مشاوره‌ها، و منتورینگ.
پشتیبانی آنلاینارائه پاسخگویی از طریق چت‌بات‌ها یا شبکه‌های اجتماعی.
جامعه‌سازیایجاد گروه‌های پشتیبان در شبکه‌های اجتماعی برای تبادل تجربه و کمک به یکدیگ

۵٫ جریان‌های درآمدی 

 (Revenue Streams)

حمایت مالی: از سوی سازمان‌های خیریه و دولتی.
جذب اسپانسر از شرکت‌ها و کسب‌وکارهای علاقه‌مند به حمایت از مسئولیت اجتماعی.
فروش بلیت برای رویدادها و نمایشگاه‌ها.
ارائه خدمات آموزشی آنلاین با هزینه اشتراک.

۶٫ منابع کلیدی

 (Key Resources)

منابع انسانیمربیان، مشاوران روان‌شناختی، و منتورها.
منابع مالیبودجه تامین‌شده از خیریه‌ها، اسپانسرها، و کمک‌های مردمی.
منابع فیزیکیمکان‌های آموزشی، تجهیزات فناوری (لپ‌تاپ، پروژکتور).
منابع دیجیتالوب‌سایت، پلتفرم‌های شبکه اجتماعی و تولید محتوای چندرسانه‌ای.

۷٫ فعالیت‌های کلیدی

 (Key Activities)

طراحی و برگزاری کارگاه‌ها در زمینه‌های مهارت‌آموزی، حقوق، و کارآفرینی.
ایجاد و مدیریت جلسات مشاوره و منتورینگ.
برگزاری رویدادها و نمایشگاه‌های توانمندسازی.
تولید محتوا و مدیریت رسانه‌های اجتماعی برای جذب و حفظ مشتریان.

۸٫ شرکای کلیدی

 (Key Partnerships)

سازمان‌های مردم‌نهاد و خیریه‌ها: برای تامین مالی و جذب شرکت‌کننده.
شرکت‌های خصوصی: برای حمایت مالی و ارائه تجهیزات یا خدمات.
مدارس، دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌ها: برای دسترسی به مخاطبان هدف.
رسانه‌ها و پلتفرم‌های آنلاین: برای تبلیغات و پوشش خبری.

۹٫ ساختار هزینه‌ها

 (Cost Structure)

هزینه برگزاری کارگاه‌ها (مربیان، مکان، مواد آموزشی).
هزینه تولید محتوا و مدیریت رسانه‌های اجتماعی.
هزینه تجهیزات و فناوری.
هزینه برگزاری رویدادها و نمایشگاه‌ها.
دستمزد مشاوران و منتورها.

 

نمای کلی بوم مدل کسب‌وکار

بخش

جزئیات

بخش مشتریان

دختران نوجوان و جوان، سازمان‌های حمایتی، والدین و مربیان.

ارزش پیشنهادی

توانمندسازی، آموزش مهارت‌ها، تقویت اعتمادبه‌نفس، دسترسی به شبکه‌های حمایتی.

کانال‌ها

حضوری (کارگاه‌ها، نمایشگاه‌ها)، آنلاین (شبکه‌های اجتماعی)، رسانه‌های عمومی، مدارس و دانشگاه‌ها.

ارتباط با مشتریان

تعامل شخصی، پشتیبانی آنلاین، جامعه‌سازی.

جریان‌های درآمدی

حمایت مالی، اسپانسرشیپ، فروش بلیت، اشتراک خدمات آنلاین.

منابع کلیدی

منابع انسانی (مربیان و مشاوران)، منابع مالی، منابع فیزیکی (مکان و تجهیزات)، منابع دیجیتال.

فعالیت‌های کلیدی

برگزاری کارگاه‌ها، جلسات مشاوره، منتورینگ، تولید محتوا، برگزاری رویدادها.

شرکای کلیدی

سازمان‌های خیریه، شرکت‌های خصوصی، مدارس و دانشگاه‌ها، رسانه‌ها.

ساختار هزینه‌ها

هزینه مربیان، تجهیزات، مکان، مواد آموزشی، تولید محتوا، مدیریت رسانه، دستمزد مشاوران.

images

 

 

راهکارهای جذب سرمایه و اسپانسر برای پروژه «دختران یاس»

 

 

 

 

۱٫ جذب اسپانسرها

 

الف) شناسایی اسپانسرهای بالقوه

  • شرکت‌های خصوصی:

    • شرکت‌های بزرگ با برنامه‌های مسئولیت اجتماعی (CSR) مثل بانک‌ها، شرکت‌های فناوری، یا برندهای معتبر.
    • کسب‌وکارهای محلی که به دنبال تبلیغات و دیده‌شدن هستند.
  • سازمان‌های دولتی و خیریه‌ها:
    • سازمان‌های مرتبط با توسعه اجتماعی یا آموزش.
    • وزارتخانه‌هایی مانند وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، یا وزارت آموزش‌وپرورش.
  • سازمان‌های بین‌المللی:
    • نهادهایی مانند یونیسف، UN Women یا سازمان‌های حامی حقوق زنان و کودکان.

 

ب) نحوه ارائه درخواست اسپانسری

  1. تهیه یک پروپوزال حرفه‌ای:

    • شامل اهداف پروژه، گروه هدف، نتایج مورد انتظار و برنامه‌های اجرا.
    • بیان مزایای همکاری با پروژه برای اسپانسر (مثل تبلیغات، جایگاه اجتماعی).
  2. ارائه بسته‌های اسپانسری:
    • تعریف بسته‌های مختلف برای مشارکت، مانند:
      • حامی کل پروژه.
      • حامی رویدادهای خاص (کارگاه‌ها، نمایشگاه‌ها).
      • تأمین‌کننده تجهیزات یا جوایز.
    • ارائه گزینه‌های تبلیغاتی در قبال اسپانسری (مثل نمایش لوگو، حضور در رسانه‌ها).

پیشنهاد:

  • سطوح مختلف اسپانسری: برای مثال، برنز (۱۰ میلیون تومان)، نقره (۲۵ میلیون تومان)، طلا (۵۰ میلیون تومان).

  • ارائه گزارش‌های شفاف مالی و تأثیر اجتماعی پروژه به اسپانسرها.

 

 

 

 

 

 

۲٫ برگزاری رویدادهای جمع‌آوری کمک مالی (Fundraising Events)

 

 

برگزاری خیریه یا بازارچه:

    • فروش محصولات ساخته‌شده توسط دختران یا داوطلبان پروژه.

    • درآمد حاصل از فروش به اجرای پروژه اختصاص می‌یابد.
  • نمایشگاه و حراج آثار هنری یا صنایع‌دستی:
    • دعوت از هنرمندان یا نمایش دستاوردهای دختران.

 

  • جشنواره‌ها:

    • رویدادهای فرهنگی یا هنری برای جذب حمایت‌های مردمی.

مثال هزینه‌-درآمد: اگر ۵۰۰ بلیت به قیمت ۵۰,۰۰۰ تومان فروخته شود، ۲۵,۰۰۰,۰۰۰ تومان سرمایه جذب خواهد شد.

 

 

 

 

 

 

۳٫ کمپین‌های جذب حمایت مردمی (Crowdfunding)

 

 

 

پلتفرم‌های آنلاین:

 

    • استفاده از وب‌سایت‌ها یا پلتفرم‌های تأمین مالی جمعی (مانند «مهربانه» در ایران یا GoFundMe در سطح بین‌المللی).
    • تولید ویدیوهای تأثیرگذار درباره اهمیت پروژه برای جلب اعتماد.

 

کمپین در شبکه‌های اجتماعی:

  • استفاده از هشتگ‌های خاص پروژه.
  • تبلیغ داستان‌های شخصی و الهام‌بخش از دخترانی که از پروژه سود برده‌اند.

مزایا:

  • امکان دریافت کمک‌های کوچک ولی گسترده از جامعه.
  • افزایش آگاهی عمومی درباره پروژه.

 

 

 

 

 

 

 

۴٫ کاهش هزینه‌های اجرا

 

 

 

الف) استفاده از مکان‌ها و امکانات رایگان

  • مکان‌های آموزشی و فرهنگی:
    • مدارس، دانشگاه‌ها، فرهنگسراها و مساجد.
    • ارائه طرح به مدیران این مراکز و پیشنهاد همکاری.
  • استفاده از فضاهای اشتراکی:
    • فضاهایی مانند کتابخانه‌ها یا مراکز نوآوری که خدمات کم‌هزینه یا رایگان ارائه می‌دهند.

 

 

ب) تأمین تجهیزات از طریق اسپانسرها

  • درخواست از شرکت‌های فناوری برای اهدای تجهیزات (لپ‌تاپ، پروژکتور).
  • استفاده از تجهیزات دست‌دوم در صورت امکان.

 

 

ج) همکاری با داوطلبان

  • استفاده از متخصصانی که حاضر به همکاری رایگان هستند.
    • مربیان، مشاوران، یا افرادی که در حوزه‌های مختلف توانمندی دارند.
  • جذب دانشجویان برای اجرای پروژه به‌عنوان کارآموز.

  •  

 

د) استفاده از ابزارهای دیجیتال کم‌هزینه

  • پلتفرم‌های آنلاین:
    • برگزاری جلسات مجازی (کاهش هزینه اجاره مکان).
    • استفاده از پلتفرم‌هایی مانند Zoom، Google Meet یا اسکای‌روم.
  • محتوای دیجیتال:
    • جایگزینی جزوه‌های چاپی با نسخه‌های دیجیتال.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

۵٫ ارائه خدمات قابل فروش

 

 

آموزش آنلاین یا حضوری با هزینه اشتراک:

    •  
    • ارائه برخی از کارگاه‌ها با هزینه ناچیز برای شرکت‌کنندگان.
    • درآمد حاصله می‌تواند بخش عمده هزینه‌های اجرایی را پوشش دهد.
  • محصولات پروژه:
    • فروش محصولات یا خدماتی که توسط شرکت‌کنندگان پروژه طراحی یا تولید می‌شود.

 

 

آموزش آنلاین یا حضوری با هزینه اشتراک:

    • ارائه برخی از کارگاه‌ها با هزینه ناچیز برای شرکت‌کنندگان.
    • درآمد حاصله می‌تواند بخش عمده هزینه‌های اجرایی را پوشش دهد.
  • محصولات پروژه:
    • فروش محصولات یا خدماتی که توسط شرکت‌کنندگان پروژه طراحی یا تولید می‌شود.

 

 

 

۶٫ مشارکت سازمان‌های دولتی و غیرانتفاعی

  • ارائه طرح به ادارات و نهادهای دولتی برای دریافت بودجه.
    • پیشنهاد همکاری با وزارتخانه‌ها برای برگزاری مشترک کارگاه‌ها.
  • شراکت با سازمان‌های مردم‌نهاد (NGOs) که اهداف مشترک دارند

 

 

۷٫ ایجاد شفافیت مالی و اعتمادسازی

  • ارائه گزارش مالی و اثرگذاری پروژه به اسپانسرها و خیرین.
  • مستندسازی تأثیرات اجتماعی (مانند افزایش توانمندی یا اشتغال‌زایی دختران) برای جلب حمایت‌های آینده.